Απούλια
Απουλία ή αλλιώς Πούγλια ή “ Το τακούνι της μπότας”έτσι όπως το αποκαλούν οι Ιταλοί.
Η Απουλία, το τακούνι της «μπότας» που σχηματίζει γεωγραφικά η Ιταλία, έχει μια σειρά από μικρά θαύματα να επιδείξει.Ετοιμαστείτε για τοπία που κόβουν την ανάσα, μπαρόκ αρχιτεκτονική, νόστιμη κουζίνα, πολιτισμό, ιστορία, παραδόσεις, αρχαίες τέχνες και πολλά άλλα αξιοθέατα.
Το ταξίδι μου ξεκίνησε από το Μπαρι, πρωτεύουσα της Απουλιας, με μόλις 45 λεπτά πτήση από την Αθήνα.Η περιπλάνηση αρχισε στη Bari Vecchia, την παλιά πόλη, το αρχαιολογικό μουσείο και την περιοχή του Arco Basso, στην οποία μπορείς να θαυμάσεις ηλικιωμένες γυναίκες να πλάθουν ζυμαρικά με τα χεράκια τους. Φυσικά και αγόρασα και ήταν πιο οικονομικά από οπουδήποτε αλλού.!Εαν όμως έρθεις καλοκαιράκι κοντά στην πόλη υπάρχει αμμώδης παραλία για τη βουτιά σου στην Αδριατική.
Ένας προορισμός όπου ανέκαθεν με καλούσε. Ένας προορισμός πολύ καλά κρυμμένος στα βάθη της Ιταλίας.!Στην καρδιά της Μπασιλικάτα, στον Ιταλικό Νότο, στα σύνορα με την Απουλία, υπάρχει μια πόλη με λαξευμένες σπηλιές και μια βιβλική ατμόσφαιρα που παρασύρει μαζί της σ’ ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο, όποιον διαβεί τα σοκάκια της. Η Ματέρα, η αλλοτινή εθνική ντροπή της Ιταλίας, σε προκαλεί να κάνεις βουτιά στην ιστορία της από το πρώτο λεπτό.
Σκαλοπάτι το σκαλοπάτι, πέτρα την πέτρα, σπηλιά τη σπηλιά. Ένα τοπίο απόκοσμης ομορφιάς που αποτέλεσε την Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2019. Η πολιτεία της πέτρας, άλλωστε, από τα “Πάθη του Ιησού”, το “Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο” του Παζολίνι μέχρι τον “Βασιλιά Δαυίδ” έχει συνηθίσει σε πρωταγωνιστικούς ρόλους με τελευταία της ταινία τη διάσημη σε όλους “No time to die ”με πρωταγωνιστή τον James Bond.
Αυτό, όμως, που κάνει τη Ματέρα να ξεχωρίζει πραγματικά, και ο λόγος που την ανακήρυξε η UNESCO Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς, είναι η εκτεταμένη σειρά σπηλαίων, νοτιοανατολικά της πόλης, που χρησιμοποιούνταν ως κατοικίες (“i sassi”) από Bενεδικτίνους και Βασιλιανούς μοναχούς. Πολλά από αυτά χρησιμοποιούνται ως ξενοδοχεία πλέον κρατώντας την αρχιτεκτονική τόσων αιώνων και εννοείται πως πρέπει να μείνετε σε ένα τέτοιο αντίστοιχα.Θα
δείτε αυτόνομα κελιά, παρεκκλήσια, ακόμα και μερικές εκκλησίες, πολλά από τα οποία έχουν διακοσμηθεί με βυζαντινά στοιχεία και τοιχογραφίες
Στην Ματερα φτάνει κανεις είτε με λεωφορείο είτε με το τρένο. Βγαίνοντας από το αεροδρόμιο του Μπαρι και τα δυο μεταφορικά είναι πολύ κοντά μεταξύ τους και σε αφήνουν στο ίδιο περιπου σημείο. Περπατώντας από εκεί όπου μας άφησε το λεωφορειο ,βρήκαμε το ξενοδοχείο μας και αφου τακτοποιηθήκαμε ξεχύθηκαμε έξω να ανακαλύψουμε καθε γωνιά.Ο καλύτερος όμως τρόπος για να γνωρίσεις την πόλη και να εκτιμήσεις κάθε καρτποσταλικη γωνιά της είναι το να χαθείς μέσα στα καλντερίμια της, και ήμασταν έτοιμες για αυτό!!!
Ένας προορισμός βγαλμένος από παραμύθι . Ένα χωριουδάκι τοοοσο όμορφο που αν υπήρχαν στα αλήθεια τα Στρουμφ θα το επέλεγαν για να ζήσουν εδώ. Το όνομα Αλμπερομπελο σημαίνει “ομορφο δεντρο” και είναι ένας μικρός παράδεισος στην αρχή “του τακουνιού της μπότας ”της Απουλίας.
Τι το κάνει όμως τόσο ξεχωριστό? Αυτό που τραβάει την προσοχή κάθε επισκέπτη και είναι και ο λόγος προσέλευσης χιλιάδων τουριστών στο Αλμερομπέλο κάθε χρόνο, είναι οι κωνικές στέγες των μικρών σπιτιών που βρίσκονται διάσπαρτα ολόγυρά σου.Τα ιστορικά αυτά μικρά σπίτια ονομάζονται trulli. Θεωρούνται από τα καλύτερα παραδείγματα λαϊκής αρχιτεκτονικής στην Ευρώπη. Χάρη σε αυτή τη μοναδική αρχιτεκτονική και την ιστορική αξία των κατοικιών trulli, η πόλη είναι μια περιοχή Παγκόσμιας Κληρονομιάς, προστατευόμενη από την Unesco.
Το Αλμπερομπέλο δεν έχει πάνω από 11.000 μόνιμους κατοίκους. Υπάρχουν δύο κύριες συνοικίες στην πόλη, που συγκεντρώνουν τα περισσότερα σπίτια trulli. Η μία ονομάζεται Aia Piccola – μια ήσυχη περιοχή – και η άλλη Rione Monti, που είναι και ο κύριος προορισμός των τουριστών. Η συνοικία Rione Monti έχει περίπου χίλια trulli, το ένα δίπλα στο άλλο. Στην συγκεκριμένη περιοχή θα βρείτε trulli-καταστήματα, trulli-εστιατόρια, trulli-μπαρ, ένα trullo-μουσείο και μια trullo-εκκλησία.
Πλέον όλων αυτών, στο Αλμπερομπέλο θα γευτείτε εξαιρετική foccacia, αφράτη ή τραγανή, σκέτη ή με κρεμμύδι, ελιές και ντοματίνια, κρεμώδη και ζουμερή burrata, γεμιστές μελιτζάνες -melanzane ripiene με κρέας, αυγά και τριμμένο τυρί, τα νοστιμότατα ρολά bombette di Alberobello από χοιρινό γεμιστό με τυρί caciocavallo, σαλάμι και μαϊντανό και τα διάσημα orecchiette ai broccoli, χειροποίητα ζυμαρικά σε σχήμα μικρού αυτιού με σάλτσα από μπρόκολο.
Το χαρακτηριστικότερο σνακ του Αλμπερομπέλο δεν είναι άλλο από το Pasqualino, ένα παραδοσιακό σάντουιτς με στρογγυλό ψωμί και γέμιση από τόνο, κάπαρη, σαλάμι και τυρί και μάλιστα με τη συγκεκριμένη σειρά.
Το γαλάζιο διαμάντι της Ιταλίας.
Το ταξίδι μας συνεχίστηκε για ένα απίστευτο διήμερο σε αυτό το παραθαλάσσιο μέρος κάνοντας τις καλοκαιρινές μας βουτιές. Κρατώντας ένα ιταλικό καφέ ξεκινήσαμε την εξερεύνηση μέσα στα στενά της παλιάς πόλης. Σπιτάκια με ασβεστωμένες και περιποιημένες αυλές, μικρά μπαλκονάκια γεμάτα από λουλούδια και στενάκια τα οποια μας οδηγούσαν το ένα μετά το άλλο ήταν αυτό που μας έκανε να χαζεύουμε με τις ώρες και να φωτογραφίζουμε ότι βλέπαμε.
Στο Polignano πέρα από τις βουτιές μας στις μικρές παραλίες , αξίζει να φάτε τα πεντανόστιμα θαλασσινά τους. Street food με σάντουιτς γεμιστά με θαλασσινά είναι το κάτι άλλο όπως μην παραλείψετε να δοκιμάσετε πίτσα με τόνο ,θα γλύφετε τα δάχτυλά σας.!
Διάσημη και πολυφωτογραφημένη είναι η παραλία Lama Monachile, η οποια βρίσκεται κοντά στην παλιά πόλη κ αξίζει να την δείτε όλες τις ώρες τις μέρας. Δυστυχώς εμείς δεν μπορέσαμε να κάνουμε μπάνιο εκεί λόγω της πολυκοσμίας που επικρατούσε.
Αυτό που αξίζει όμως στο POLIGNANO είναι το εντυπωσιακό εστιατόριο Grotta Palazzese. Το εστιατόριο πήρε την ονομασία του από το ομώνυμο σπήλαιο και από το μέρος στο οποίο βρίσκεται, που κάποτε ονομαζόταν Grotta di Palazzo. Από το 1700, το Grotta Palazzese χρησιμοποιούταν για πάρτι και δεξιώσεις όπως αποδεικνύεται από μια ακουαρέλα του 1783, του Jean Louis Aboutz.
Προσοχή όμως γιατί οι τιμές είναι τσουχτερές και χρειάζεται σίγουρα κράτηση .
Η τοπική γαστρονομία και πού θα την απολαύσετε
Από τις πλουσιότερες γαστρονομικά περιοχές της Ιταλίας, η Απουλία έχει να επιδείξει από παραδοσιακές τοπικές σπεσιαλιτέ έως πιο δημιουργικές ερμηνείες κλασσικών συνταγών. Βρίσκεστε στον τόπο που τα ελαιόδεντρα καλλιεργούνται από αρχαιοτάτων χρόνων, οπότε θα δοκιμάσετε την πλούσια γεύση και το έντονο άρωμα των τοπικών ποικιλιών ελαιόλαδου, τα περίφημα καρότα του Polignano με το χρώμα τους να ποικίλει από κίτρινο ως μωβ, τα πικάντικα τυριά Canestrato Pugliese, Fallone και Pallone di Gravina, τα φρουτώδη κρασιά του αμπελώνα του Locorotondo, τα νόστιμα αμύγδαλα του Toritto στο
παραδοσιακό γλυκό Rosata di mandorle και το βασισμένο σε μια παμπάλαια συνταγή, λικέρ από καρύδια Padre Peppe.
Σε όλα αυτά τα μικρά χωριουδάκια αξίζει να μείνεις ένα ή δυο βράδια ανάλογα το προγραμμα σας.
Η αγορά, τα εστιατόρια και τα καφέ τα μεσημέρια είναι κλειστά. Ανοίγουν το πρωί μέχρι τις 1 σχεδόν και μετά ξανά το απόγευμα από τις 6 και μετά. Το μεσημέρι δηλαδή τα παντα ερημώνουν και σπάνια βρίσκεις κάτι ανοιχτό.
Στα περισσότερα street food έχει κόσμο κ αναμονές.
Οι αποστάσεις μεταξύ των χωριών αυτών είναι αρκετά κοντινές και αξίζουν οι αυθημερόν βόλτες ακόμα και με τα μεταφορικά μέσα.
Suggested daily budget – 50-60 EUR / 52-62 USD (Note: This is a suggested budget assuming you’re staying in a hostel, eating out a little, cooking most of your meals, and using local transportation. Using the budget tips below, you can always lower this number. However, if you stay in fancier accommodation or eat out more often, expect this to be higher!)
September 26, 2024
